Onze nachttrein naar Varanasi arriveerde s'morgens om 10u en zoals gebruikelijk gingen we op zoek naar een verblijfplaats. Algauw werd het ons duidelijk dat Varanasi absoluut de 'goorste' stad was die we in ons leven hebben gezien. Overal in India lopen er koeien op straat, speken de mensen, pissen de mensen langs de straat neffest de koeien, ligt het vol afval, maar hier werd het ons toch efkes te veel. Hier kakken de mensen zelfs op straat, in de gangesrivier, overal waar het maar uitkomt. Stelt u dees scenario voor bij 45 graden in een stad vol smalle straatjes met vervallen huizen, althans het oude touristische gedeelte van de stad dat we hebben gezien.
Daarenboven is de mentaliteit van de meeste mensen hier al eigenlijk even degoutant.
Daarnaast is er geen enkele stad zo kleur-en geurrijk, fascinerend en doordrongen van de indische cultuur en mystiek.
Er zijn elke ochtend en avond de vaste rituelen aan de ganges waar duizende mensen bijeenkomen. Elke ochtend en avond wordt er gebeden en gebaden, lijken verbrand en babies gezegend, tegelijkertijd doen mensen er de was, wassen ze zichzelf, terwijl 5 meter verder de riolen erin uitmonden.
We zijn 2 keer met een bootje langs de ghats gevaren, bij zonsopgang en zonsondergang, wat een ideale manier is om alles te observeren en absorberen en toch wat afstand te kunnen houden van de chaotische mafketelsmassa. Jullie merken dat we toch wel wat onder den indruk waren. Het was even wennen om na Nepal terug in het land van extremen te zijn. We zijn er dan ook maar 4 dagen verbleven.
De volgende nachttrein bracht ons tot in Lucknow, capital van U.P. Dit viel buiten onze verwachting eigenlijk heel goed mee. Deze stad herbergt vele oude monumenten van de Moslim cultuur, dus na al die tempels eindelijk eens wat andere vormen van architectuur en er was een prachtige botanische tuin waar we het grootste gedeelte van de dag doorbrachten.
Diezelfde dag gingen we de volgende nachttrein nemen naar Utteranchal, de groene bergstaat aan de voet van de Himalaya. Jammer genoeg was onze trein een beetje te laat, wat wel vaker gebeurd in India. Maar om middernacht te horen krijgen dat de vertraging 3 uur duurt, na 3uur, 4uur duurt en dan uiteindelijk 6,5 u, is zo vermoeiend dat het moeilijk is om positief te blijven denken. Dat was dus kort na elkaar, redelijk wat frustratie.
Uiteindelijk aangekomen in de plaats van bestemming, Nainital, dat het vakantieoord bij uitstek blijkt te zijn voor de indische tourist, is onze limiet bijna bereikt. We weten niet of we mensen kennen die het leuk zouden vinden om als enige buitenlander tussen duizenden, overenthousiaste, overcurieuze, geile, ongepretendeerde,onbeleefde indische touristen uwe weg te banen, terwijl ge eigenlijk op huwelijksreis bent.
We snakken naar een beetje groene rust en verse lucht zonder 500 keer per dag onze naam te moeten vertellen, waar we van komen, wat we hier doen, hoelang we reizen, of ze met ons op de foto mogen , of we getrouwd zijn, of we ons handtekening en al onze gegevens willen geven, waarom we reizen, waarmee en hoe zit da me da haar van u, etcetera tralalalala.
We merken dat te veel aandacht krijgen niet meer plezant is. Op zo een momenten kan het gedacht aan thuiskomen binnen 4 maanden eerder verlossend zijn.
Maar ge kent ons he, de eeuwige optimisten, tegelijkertijd kunnen we dat allemaal wel heel goed relativeren en begrijpen, en maken we onnozele liedjes over 'den indische tourist' en lachen we ermee. Het is goed dat we deze emoties ook even kwijt kunnen op deze manier. Dat is een goede therapie en daar gaan we later nog goed om lachen.
De natuur is hier wel heel mooi, er is een groot meer, waar veel te veel pedalobootjes op varen, omringd door steile puntige groene bergen, volggebouwd op zijn indisch (nog erger dan de belgische kust). :)
We hebben besloten om morgen verder te reizen naar Almora, te zien of het ons daar meer aanstaat en zoniet, naar Kausani te gaan. Kausani, een rustig bergdorpje waar er volgens de lonely planet een guesthouse met hobithutjes in het bos is. Hopelijk vinden we daar wat we zoeken en kunnen we er een tijdje bekomen en onze Yoga terug oppikken, de massages en de klankschalentherapie verder oefenen en van de natuur en elkaar genieten. De temperatuur zal alleszins al een pak aangenamer zijn.:)
We houden de moed en den humor erin en groeten jullie met veel liefs en dikke koesen*
Pino en Ingitha*
ps1: Proficiat aan alle nieuwe mamma's en pappa's!!!! Mark en Elke met Nora, Walter en cibelle met Neeka, den Diet en Tinne met Janne en de Rimbert en Catherine met Ferrun en al diegene van wie we het nog niet weten.XXX
ps2: Hipperdepipperhoera voor ons Lieke, de Mark, de Rimbert en diegene die we misschien zijn vergeten.XXX
ps3: Michel en Sewa, veel liefde en geluk en een bom van een trouwfeest!!XXX
ps4: Ola Sorisso, bangelijk om uw berichtje te lezen!! Pensa em vc. Energia boa!
ps5: Ola Cacilda, estamos muio feliz de saber que vc vai viagar para o Brasil. Muita paz, luz e alegria. Da um bejo de nos para a terra brasileira e muita sorte com tudo. Gostamos muito de vc. Vc viva em nossos coracaos. Beijao XXXX
ps6: T. Ilse & nonkel Bob, danku voor jullie berichtje, we vinden het heel heel tof dat jullie blijven volgen en wensen jullie veel power en moed met jullie huis. Vele inspirerende knuffelsX
ps7: Mamma en pappa's, veel kussen en groetjes aan de familie. We zien er al naar uit om terug mee te kunnen gaan zeilen.XXXXXXXXXXXXXXWe missen jullie toch wel.
ps8: Aan alle studenten, veel moed, chance en succes. DOEDAGOE GEWEETVOORWAGETDOE!!!XX
ps9: Damzi brother, we hebben uwe mail gezien en wij zien da helemaal zitten. Als het ons lukt, komen we jullie halen en reserveren we een hotelleke op voorhand en zo snel mogelijk een ticketje naar de bergen met bus of trein. WOEPWOEP! Wat betreft tent en slaapzak, wij hebben geen van beide, maar wij kunnen da nog wel ergens huren, dus pakt maar mee, ge kunt da wel gebruiken. Zie maar of gedermee wilt sleuren of niet. 10 euro per dag perpersoon is een goei minimum om van te leven. Wilt ge graag benjijumpen of raften of safarieen of sherpas huren dan moete wel wa extra rekenen.
ps10: Cath. en Robert, hope u are having a wonderfull experience and a jolly great time as locals would say. Wij gaan richting Kausani op naar de Valley of flowers en Gangotri. May our paths cross soon. Love & light* XXXX Bless
ps11: Brothers and sistas, thinking of U, missing U, enjoy the belgian rainbow, music and summervibes of the monkeytown. Love and magic**
3 opmerkingen:
Sjoekes sjoekes! Onze Rob vertrekt morgen weer richting pannekoekenland en ik zit nog steeds in Rishikesh. Ik wil graag wel effe naar Kausini komen dat is bij het Corbett National Park waar ik misschien wel heen wil. Of wordt het Almora? Let me know dan kan ik u is goe komen knuffelen! xxxxxx Cat
Morgen (14de) op de bus naar Kausani, Rob is vanmorgen vertrokken mij achterlatend met een nogal leeg gevoel. Ik kan wel wat fijn gezelschap gebruiken nu. Hopelijk zie ik jullie daar. Ik probeer er een dag of 4 te blijven, dan ga ik naar Manali. Dikke zoenen laat u ni opjutten door de starende Indiers (nu Rob weg is voel ik het verschil wel amai). Bij mij is het soms het verkeer dat mijn oren uitkomt (letterlijk dan, die rijden ni met hun ogen he!) Bonsoit salodder en tot snellekes hopelijk.
xxx Cat
Lieve Inge en Pieter,
Ik kan het jullie niet kwalijk nemen dat je niet te lang in Varanasi wou blijven. Jullie huidige verblijfplaats klinkt veel beter en rustiger.
Wij hebben jullie kaartje in de bus gekregen. Hartelijk bedankt daarvoor. Wij verhuizen pas in de maand juni. Ons nieuwe adres is:
Ilse & Robert Billings
6620 S Lantana Vista Drive
Tucson, AZ 85706
Onze telefoon blijft hetzelfde:
520-629-0931
Ons E-mail is:
bobnilse@cox.net
Geniet nog veel van de Indische natuur en gastvrijheid.
Tante Ilse & nonkel Bob
Een reactie posten